Στις 22 Μαϊου του 2009 πέφτει νεκρός ο αναρχικός αγωνιστής Mauricio Morales, την ώρα που μεταφέρει εκρηκτικό μηχανισμό για να τον τοποθετήσει σε σχολή δεσμοφυλάκων στο Σαντιάγκο.
Ο Mauri είναι μια από τις πολλές σπίθες της αναρχικής εξέγερσης, όπως όλες και όλοι μας. Βρίσκεται δίπλα μας, ανάμεσα μας, απεικονίζει τις αγωνιώδεις προσδοκίες μας κάθε φορά που παίρνουμε θέση μάχης στον δρόμο και όπου αλλού χρειαστεί. Κι αυτά τα λόγια δεν αποτελούν ούτε επικήδεια άσματα μήτε νεκρόφιλες φανφάρες, αλλά μερικές αράδες που οφείλουμε να εκφράσουμε προς τιμήν ενός συντρόφου που έζησε με αξιοπρέπεια, λύσσα και σθένος πολεμώντας την εξουσία και πεθαίνοντας με τη βόμβα στα χέρια.
Κυρίως, όμως, χρωστάμε στους εαυτούς μας την συντήρηση της πλούσιας επαναστατικής μνήμης. Μιας μνήμης γραμμένης με το αίμα, τα πάθη, τις προσδοκίες, τις απογοητεύσεις, τις χαρές και τις λύπες αμέτρητων συντρόφων, των οποίων οι κραυγές σύνθεσαν συνταρακτικές μελωδίες ανταρσίας στην βουβαμάρα των αστικών νεκροταφείων. Είναι τα διαχρονικά αυτά αλυχτίσματα, ζωντανά στις καθημερινές μας μικρές και μεγάλες συγκρούσεις με τον κόσμο της εξουσίας ο πραγματικός δεσμός μεταξύ θεωρίας και πράξης. Η μέθοδος δια της οποίας η καλοδιατηρημένη αυτή μνήμη μετατρέπει τις λέξεις σε σφαίρες και τις σφαίρες σε ποίηση. Την μόναδική ουσιώδη ποίηση σφυρηλατημένη στα πεδία του εντεινόμενου πολέμου ενάντια στην κυριαρχία.
Έτσι λοιπόν, κάθε 22η Μαϊου είναι και μια υπενθύμιση πως ο αγώνας ενάντια στο κράτος και τον καπιταλισμό δεν έχει φτάσει στο τέλος του, αλλά εκτυλίσσεται διαρκώς όσο παίρνει σάρκα και οστά μέσα απ’ τα φλεγόμενα οδοφράγματα στους δρόμους της Ευρώπης μέχρι τις λεωφόρους της Λατινικής Αμερικής. Πραγματώνεται στο παρόν, κάθε λεπτό που αποφασίζουμε
να περάσουμε στην αντεπίθεση και να αναλάβουμε δράση, παραμερίζοντας τη μιζέρια και τη μεμψιμοιρία. Η πεποίθηση ότι το κράτος πρόκειται για ένα άτρωτο και παντοδύναμο τέρας είναι μια ηττοπαθής και βολική ψευδαίσθηση… ας την πετάξουμε στα σκουπίδια. Καιρός να εντείνουμε τις επιθέσεις μας στον κόσμο της εξουσίας, διαχέοντας τη πολύμορφη αναρχική πρακτική σε κάθε γωνιά ανά την υφήλιο.
Στέλνουμε μαχόμενα σινιάλα ανταρσίας στα συντρόφια της Χιλής που καβλώνουν να μπαχαλεύουν και να συγκρούονται με μπάτσους.
Είμαστε μ’ αυτούς που διατηρούν ακέραιη τη λύσσα τους και αιχμηρή τη συνείδησή τους σαν καλοακονισμένο στιλέτο.
Mauricio Morales Παρών!
Θάνατος στους κρατικούς ρουφιάνους
Πυρήνες της φωτιάς είναι οι καρδιές μας – Mauri Παρών.
Εργαστήριο για την εξάπλωση της μαύρης πανώλης – mavrh_panwlh@espiv.net
Σύμπραξη Αναρχικών – Consumimur Igni – consumimurigni@espiv.net
